“ระนาด” เอกอาวุธดนตรีไทย ในกระแสกาลเวลา...
“...เสียงรัวระนาดถี่ยิบ ไล่เรียงไปตามลูกระนาด บ้างกวาด บ้างสะบัด บ้างขยี้ บางครั้งหนักหน่วง บางครั้งแผ่วเบา – สายตาจับจ้องอยู่ที่มือทั้งสอง ซึ่งวาดไปเร็วราวกับลมพัด แต่บางขณะยังเหลือบมองคู่ต่อสู้ ที่นิ่งขึง มีแววตื่นตะลึงในดวงตา เม็ดเหงื่อผุดซึมเต็มหน้า ไม่มีรอยยิ้มเยาะที่มุมปาก มีแต่เสียงระนาด ที่ดังก้องไปทั่วท้องพระโรง ดังก้องอยู่ในสองหูของทุกคน และยังดังสะเทือนเข้าไปถึงหัวใจ...”
